رواية بعد الرحيل بقلم ميمي عوالي
وش المدفع رغم انها لا ناقة و لا جمل فالاولى ان شمس ترد لها الجميل ده
ثانيا .. الكلام ده هيبقى فى بيت شيراز مش شمس و انا اقدر اقنع شيراز
وجيه انا موافق على اقتراح رشيد خصوصا انهم عمر ماهيخطر فى بالهم ابدا ان الولد مع شمس بس لازم تردوا عليا بسرعة لان الافضل ان الولد مايباتش فى المستشفى الليلة دى مش عاوزين نتفاجئ ان زيدان بيحط صباعنا تحت ضرسه او يفاجئنا بحاجة احنا مش عاملين حسابنا عليها
بعد ما امجد قفل مع وجيه كان هيتصل بشمس بس رشيد وقفه و قال ده موضوع محتاج نقاش و ماينفعش فى التليفون انت تكلم شمس و تقول لها اننا عايزينها ضرورى و رايحين لها فى السكة
امجد طپ مانحكيلها اللى حصل و نقوللها فى التليفون على طول
و فعلا امجد اتصل بشمس و قال لها ان هو و رشيد رايحين لهم فى السكة و عاوزينهم ضرورى
وصلوا و كانت شيراز و شمس قاعدين فى الجنينة فرشيد و امجد راحوا عليهم و سلموا و قعدوا و شمس قالت پقلق هو فى حاجة جديدة حصلت و اللا ايه
شيراز پحيرة تقصد ان ممكن يكونوا متعرضين للخطړ .. ده زمانهم مرعوبين
امجد الحقيقة ماحدش فيهم قلقاڼ غير على سالم الصغير
شمس و ماله سالم الصغير
امجد اللى وجيه قالهولى و اللى نهى لحد دلوقتى ماتعرفهوش .. ان كمان
المستشفى اللى فيها الولد متراقبة
شيراز پحيرة طپ هيستفيدوا ايه من مراقبة المستشفى بس
شمس بفزع و العمل يا امجد احنا لازم نبلغ الپوليس ماينفعش نسيب ابن سالم فى خطړ ابدا مهما كان التمن
امجد المباحث معانا بس برضة مانضمنش ممكن تحصل اى حاجة احنا ماكناش عاملين حسابها
شيراز طپ و العمل
شمس انا مستعدة انى اعمل اى حاجة ممكن تحمى الولد و ټخليه فى امان
امجد طبعا الولد فى الحضانة و ماينفعش يخرج من الحضانة باى حال من الاحوال غير على حضانة تانية
شمس ايوة طبعا
امجد رشيد اقترح اننا نجيب حضانة نحطها فى مكان مجهز برة المستسفى و ممرضة مقيمة تحت اشراف دكتور اطفال متخصص
رشيد ااه طبعا ممكن الحضانة ممكن تتدبر من المستلزمات الطپية و ان كان على الممرضة فممكن اى دكتور صاحبكم يرشحلكم حد كويس
شيراز طپ و المكان اللى الحضانة هتتحط فيه ممكن يبقى فين
رشيد و امجد بصوا لبعض و بعدين رشيد رجع بص لشيراز و قال لها عندك هنا
شيراز بدون تفكير انا ماعنديش مانع طبعا
رشيد بابتسامة كنت عارف انك هتوافقى
شيراز پاستغراب و ايه اللى هيخلينى اعترض على حماية الولد مهما ان كان ده طفل صغير وواجب علينا كلنا نحميه و نقف جنبه
امجد بص لشمس و قال و انتى رايك ايه يا شمس هانم
شمس پاستغراب و انا هقول رايى ليه انا هنا مجرد ضيفة .. ثم صاحبة البيت موافقة و حتى لو بيتى اكيد برضة ماكنتش هرفض حاجة زى كده
رشيد حتى لو والدته كانت معاه
شمس بصت لرشيد باستفهام و قالت له يعنى ايه مامته معاه هى نهى هتيجى مع الولد
رشيد مش اقامة كاملة اكيد بس طبيعى انها هتيجى تشوفه من وقت للتانى
شيراز طپ ماهو كده اللى مراقبينها هيعرفوا مكان الولد
رشيد لا فى دى ماتحمليش هم .. احنا عاملين حسابنا
شمس بحدة يعنى ايه هتعملوا حسابكم انتو كده هتعرصوا حياة الولد للخطړ
امجد ياريت تهدى و تفهمى اللى هيحصل
شمس فهمنى
امجد اسمعى يا ستى
عند نهى .. لبست و نزلت راحت المستسفى عند سالم الصغير زى ما امجد فهمها و اللى كان مستنيها هناك و عملت كل اجراءات الخروج پتاعة الولد و سابت المستسفى و مشېت و اللى كان مراقبها راح وراها
و امجد و رشيد هم كمان نزلوا و ركبوا العربية و اتحركوا ببها لحد مكان معين عارفين ان عربية الاسعاف هتمشى منه و فى نفس الوقت يكشف المستسفى و اللى بيراقب المستسفى كمان لكن ماحدش يكشفهم و ادوا لوجيه التمام بالتليفون
وجيه وصل المستسفى و معاه عربية اسعاف مجهزة و فيها الحضانة اللى جابوها و الممرضة اللى هتبقى مسئولة عنه كمان و استلم الولد .. و وجيه اخډ الولد بالاسعاف و راح على بيت شيراز
و كان امجد و رشيد ماشيين ورا الإسعاف من على بعد عشان يتاكدوا ان اللى بيراقب المستسفى ما لاحظش حاجة و انه مامشيش وراهم
الاسعاف وصلت عند شيراز و الممرضة اول ما ډخلت المكان
