رواية رحمة (كاملة)

.
رحمه قلبها هيقف من الخۏف بس بتتكلم بشويه شجعانه استني هنا انت واخدني ع فين.
اخدو رحمه الغلبانه ودخلوا بيها على مقر الكبير رحيم الشامى . رحمه بصت بعنيها لقت واحد قاعد لابس بنطلون جينز وتيشرت ابيض وشعرة كثيف جدا وبيتمرد على جبينه وله دقن وشنب وعيونه عسلى فاتح ..عضلات بارزة من التيشرت...رحمه تنحت وفضلت تبصله دة ولا بتوع سيما 
رحيم بهدوء مين دى!.
واحد من رجاله رحيم واسمه حسن لقينها داخله المنطقه وبتقول عاوزة تشتغل .
رحيم بصلها من فوق لتحت بتدقيق انتى مين !.
رحمه أنا ... أنا رحمه.
رحيم بيكرر اسمها بهمس رحمه ... رحمه.

رحيم وجايه هنا ليه يا رحمه !
رحمه جايه اشتغل وأشوف مكان اعيش فيه.
رحيم بشك وليه هنا بالذات.
رحمه بتوتر اهي بلد من بلاد الله وجايه اشتغل هقول للشغل لا.
رحيم ومش عارفه انتى هاتيجى وتشتغلى عند مين ولا مسمعتيش عن رحيم الشامى.
رحمه لا مسمعتش عن رحيم الشامي ولو اعرف ان هيتحقق معايا كده مكنتش جيت.
رحيم پغضب قام مرة واحد وشدها لو مسمعتيش اوريكى جزء منه وحالا وقدام الرجاله دى.
رحمه پخوف هتعمل ايه يعني هتضربني وتمد ايديك ع واحده ست.
رحيم رفع حاجبه اضربك وامد ايدى على واحدة ست !!!
وميل وهمس لا انا بخلص وبغت وعلشان انتى دخلتى دماغى .. مش هاق ك االاول ها بيكى .. اكيد فهمانى.
رحمه بتحاول تزقه ابعد عني سبني ابعد.
رحيم بسخريه اهدى يا قطه...اهدى انتى لسه شوفتى حاجة .
رحمه ايه في ايه كل ده علشان عايزه اشتغل.
رحيم بهمس لا منا مش مختوم على قفايا علشان تقنعنى انك عاوزة تشتغلى على عربيه كبدة .
اخذ ايديها اللى حاطه فيهم لونه مانكير روز وايديك الحلوة دى عمرها ما مسكت سك وقطعت خيارة اصلا .
رحمه بتحاول متخافش علشان أنا عمري مااشتغلت اصلا بس الظروف اللي حكمت هنعترض.
رحيم بتهكم لا اقنعتينى .. طيب يا حلوة موافق تشتغلى .. هاتقعدى فين ... ولا تحبى تقعدى معايا هنا معنديش مانع.
رحمه هشوف اوضه اقعد فيها مش عايزه اقعد مع حد.
رحيم شاور لرجالته تطلع وبعدها شد رحمه له اكتر ومسك شعرها وفردة سبحان اللى خلقك .... انتى هاتقعدى معايا هنا .
رحمه اقعد فين انت اټجننت.!!!.
رحيم شدها من شعرها ولفه حوالي ايديه لا طوله لسان هاتلاقى وش عمرك ما شوفتيه .. انا قررت هاااقعدى معايا هنا .....فاهمه ولا لاه.
رحمه بۏجع سيب شعري ومش هقعد هقعد بصفه ايه أن شاء الله.
رحيم شدها اكتر من شعرها جاريه ... الجاريه بتاعتى.
رحمه خلاص دمعت جاريه انت فاكر اننا ف عصر سي السيد.
رحيم

اه انا سى رحيم وانتى هنا فى منطقتى فى مكانى وكل اللى هنا ملكى .. وانتى بقيتى ملكى.
رحمه لا أنا مش ملك حد يا تسيبني اشتغل ف حالي يا تسيبني امشي من هنا اشوف رزقي في مكان تاني.
رحيم قولتلك انك جاريه عندى واللى بيدخل عندى مبيطلعش بسهوله وبمزاجى ....
رحمه عيطت ليه يعني متسيبني ف حالي.
رحيم بهمس حالك هو حالى.
رحمه ليه اكون مراتك وانا مش عارفه.
رحيم بصوت رخيم جدا بت انتى مش لعب عيال هو .. هاتقعدى وتاكلى عيش بادبك ولا لاه وهااتقعدى فى المكان اللى انا عاوزو.
رحمه افتكرت مديرها ه..هقعد بس خليني اشوف اوضه اقعد فيها.
رحيم لا هنا ... جنبى معايا.
رحمه ليه ماانت بتقول عندك جواري بتوعك دول عايز مني انا ايه.
رحيم بخبث مزززززاج وانا اللى بيدخل فى مزاجى مبيخرجش منه .
رحمه بعياط متواصل وشهقات سيب شعري دماغي وجعتني.
رحيم ضربها على قفاها مرة واحدة يارررروحى وجعك .. انتى هاتشوفى ايام اسود من شعرك راسك دة ... يا فوووززيه .
جت عليهم ست فى الاربعينات بتاكل لبان بطريقه مستفزة .
رحيم بقرف تفى اللبان من بوقك يا وليه .
فوزيه رمته من بوقها فى الارض نعم يا سى رحيم .
رحيم برق وساب رحمه وزقها بعيد وراح جرى