بقلم جهاد موسى

الحقيقه بصت لها لين هزت لها رأسها ببتسامه وقربت عليهم حضنتهم 
مدحت بحزن سامحينى يا بنتى 
لين ببتسامه مسمحاك يا بابا 
بصت لين لقت صخر وعدى وليلى واركان وسليم ومعاهم ست اول مره تشوفها اتخضوا لما لقوا سليم دراعه متعلق وعدى دماغه مربوطه ودراعه متعلق قربت لين على صخر بحب وحضنته كأن روحها رجعت لها شالها صخر واتجه على الجناح 
عدى بسخريه مش تستنى تطلعنى الاول طب صخر مردش عليه وكمل طريقه 
ليلى بغيظ انت مالك انت اټشليت مارجلك سليمه اهى وضړبته على دراعه بدون قصد 
عدى بۏجع ااااه عڼيفه اووى 
اركان وسهر كانوا وقفين يبصوا لبعض نظرات غير مفهومه وضحكوا بصوت عالى جدا 
عدى مش كداا بس 
ليلى حتى وانت تعبان مش راحم نفسك يلا نطلع وطلع كل واحد على جناحه
فى جناح لين وصخر تحديدا 
كان صخر حاضن لين بتملك وحب بس باين عليه الحزن 
لين بشك انت كويس 
صخر بتنهيده لا مش كويس انا تعبان ولازم اسافر اتعالج بره 
لين بخضه ازاااى 
صخر عندى تلوث فى الډم وميعاد السفر اتحدد 
لين قربت خطفت قبله من على خده وابتسمت بحب هتبقى كويس 
صخر بعشق لازم لما ارجع اعملك اكبر فرح فى الدنيا وبدا فى تقبيلها وهششششششش
بعد شهر كان صخر سافر اتعالج ورجع وكان اتحدد فرحه هو ولين وعدى وليلى واركان وسهر وفى يوم الفرحهط تحديدا
فى جناح خاص للبنات يجهزوا فيه وكانوا بدءو فى وضع الميكب 
لين بفرحه مش مسدقه انى خلاص هبقى عروسه وفضلت تتنط وهى بتضحك 
ليلى بضحك ھموت واعرف صخر لقى فستان على قدك وعلى طولك يا اوزعه انتى 
لين بحزن مصتنع صخر حبيبى بيعمل كل اللى انا عايزاه 
وسهر كانت قاعده تايهه 
ليلى وانتى كمان سرحانه فى ايه 
سهر تفتكرى اركان بيحبنى بجد احنا بقالنا حوالى شهر مع بعض بس حاسه انى اتسرعت 
ليلى بزهول انتى جايه تقولى كده يوم الفرح يخربيتك لو سمعك هيعمل منك بوفتيك بعضلاته ديه قومى قيسى الفستان يلا
بليل كانوا البنات لبست هما والشباب 
كان فستان لين مش ابيض اوى ومنفوش بس مش طويل بعد الركبه وجزمه كعب عالى جدا وفستان ليلى كان ابيض ديق من فوق ونازل بوسع وديله طويل جدا كالفراشه وجذمه نفس اللون وفستان سهر سك ديق جدا وليه طرحه طويله جدا مسكاها فى ايدها وكانوا الشباب لبسين بدل تصميم واحد ولاكن مش نفس اللون بدله صخر بنطلون اسود وبليزر ابيض وقميص نفس اللون وعدى بدله ابيض فى ابيض واركان اسود ف اسود وكانوا فى قمه جمالهم 
بدا سليم بتسليم ليلى لعدى وسهر لأركان ومدحت سلم لين لصخر 
كانت هيام واقغه بعيد بتفتكر كلام زوجها لما كان نفسه يشوف بناته فى فرحهم وابتسمت من قلبها النهارده يوم الابتسامه العالمى لعيله المحمدى وكانت ام لين ومدحت
واقفين وفرحانين جدا بضحك وفرحه لين مع صخر وسليم كان واقف